PVDA FRACTIE AAN HET WERK: PERIODE 19 – 23 MAART 2018

23 maart 2018

Dit elfde weekverslag in 2018, aflevering 467 sinds de start van de gemeente Lansingerland in januari 2007, betreft de dingen die wij deden tijdens de afgelopen week. Het was de week van de gemeenteraadsverkiezingen die op woensdag 21 maart plaatsvonden. In dit weekverslag de resultaten en een eerste analyse. Bovendien toch nog wat politiek nieuws.

WE KWAMEN 246 STEMMEN TEKORT

De verkiezingsavond verliep teleurstellend. We hadden op tenminste zetelbehoud gehoopt en misschien zelfs een zeteltje extra gezien de geweldige positieve feedback die wij kregen tijdens onze campagne maar het werd per saldo opnieuw verlies. De PvdA in Lansingerland kreeg slechts één zetel. We kwamen maar 246 stemmen tekort voor een tweede zetel. Onze enige zetel zal worden ingenomen door Petra Verhoef. De PvdA kreeg 1394 stemmen. De verheugend grote opkomst van bijna 60% deed ons ironisch genoeg mede de das om. In 2014 was de opkomst nog 54% en in 2010 was hij 59%. Voorzien werd een verdere terugloop maar dit gebeurde niet. De kiesdeler was met 820 kiezers per zetel dus relatief hoog, waardoor de PvdA -mede- een zetel verloor. In maart 2017 bij de Tweede Kamerverkiezingen kregen wij nog 1473 stemmen bij een hoge opkomst van 87%. Relatief gezien stemden er dus op 21 maart meer mensen op de PvdA maar dit is een schrale troost.

Winnaars van de verkiezingen werden met 9 zetels Leefbaar 3B, VVD met 7 zetels en WIJ Lansingerland met 3 zetels. Deze drie partijen kregen een restzetel. Ook winnaar en op volledig eigen kracht was GroenLinks. Zij groeiden naar 2 zetels. Partij Neeleman verdween uit de raad, D66 viel terug van 4 naar 3 zetels en het CDA van 6 naar 5 zetels. De ChristenUnie bleef op 3 zetels. De PvdA feliciteert de winnaars van 21 maart van harte!

Leefbaar 3B is nu als grootste partij opnieuw aan zet om tot een coalitie te komen. Een coalitie van winnaars ligt, net als wat de lijstrekker van buurman Leefbaar Rotterdam wil, voor de hand. Zo ging het ook 4 jaar geleden in Lansingerland. Dan zijn Leefbaar 3B, VVD, WIJ en ook GroenLinks in beeld. Voorwaarde hiervoor is wel dat Leefbaar 3B tot een coalitie wil komen die een brede afspiegeling van de raad vormt. Kiezen zij voor een rechts-conservatieve insteek (iets waar Leefbaar 3B zich liever niet aan spiegelt) dan ligt een coalitie Leefbaar 3B, CDA en VVD voor de hand. Zo’n coalitie is voor Leefbaar 3B echter risicovol.

Hoe moet het verder met de PvdA? Die gaat natuurlijk gewoon door. Na de verkiezingsavond was het grote campagneteam dat al sinds september intensief aan de slag was natuurlijk teleurgesteld. Maar ook heel vastberaden en vol geloof in de sociaaldemocratische boodschap. Fractievoorzitter Petra Verhoef gaat nu enthousiast aan de slag om haar nieuwe team te vormen van mensen die bereid zijn om in plaats van als raadslid als burgerraadslid aan het raadscommissiewerk te gaan deelnemen. Zij moeten wel op onze kieslijst staan. Deze groep is hecht en al goed ingewerkt via onze Leergang en het intensief samen optrekken tijdens de campagne. Het niveau is hoog. Zij gaan ook kijken hoe het verder moet met het weekverslag na 1 april. Op 30 maart zal scheidend fractievoorzitter Gerard Bovens de 469ste en allerlaatste eindredactie voeren. Voor hem valt dan het politieke doek dan compleet en definitief.

Wat de PvdA ook nu -mede- nekt, is dat de mensen waarvoor wij intensief opkomen vaak geen stemmers zijn. Ze blijven dikwijls thuis. Denk maar aan mensen met een heel laag inkomen met heel veel dagelijkse zorgen aan het hoofd en mensen met een beperking. Mensen waarop wij ook tijdens de afgelopen campagne intensief onze schijnwerper op richten in onze strijd voor meer zekerheid in het bestaan. Tijdens onze campagne publiceerden wij een korte, veel gelezen serie verhalen over een reeks gesprekken die wij met inwoners van Lansingerland die in financiële nood verkeren, voerden. Voor hen blijven wij ons ook de komende jaren inzetten. Zetelwinst zorgt natuurlijk voor inspiratie maar hun verhalen nog veel meer. Daarom al oppepper voor al de trouwe PvdA’ers en als afsluiting van onze campagne hieronder nog één keer hun verhaal. Lees het want ook Lansingerland kent een andere, arme kant. Mensen voor wie burgerparticipatie ver weg is en die eigenlijk vooral met overleven bezig zijn.

PvdA SERIE “WAT BETEKENT HET OM ALS KIND IN LANSINGERLAND IN ARMOEDE OP TE GROEIEN?”

DEEL 1: Inleiding

In de periode 26 februari – 5 maart publiceerden wij op de PvdA-Lansingerland Facebook pagina een vijftal verhalen over wat het concreet betekent om als kind in Lansingerland in armoede op te groeien. De PvdA ging de afgelopen weken in gesprek met ouders van kinderen die dit aan den lijve ondervinden. Wij hoorden hoe armoede de kinderen treft. De ouders vertelden over het gebrek aan goede informatie over voorzieningen en het ontbreken van steun van de zijde van het gemeentelijke zorgloket. Wij merkten ook hoe lastig het is om geen goed sociaal netwerk te hebben. Het werd ons duidelijk hoeveel kracht en energie er nodig is om kost wat kost te overleven, als je pech en tegenslag hebt. Volg de komende weken onze serie “Wat betekent het om als kind in Lansingerland in armoede op te groeien?” Hierna volgt de hele serie.

DEEL 2: Schoolspullen vergoed, maar geen bijles

Het huishouden bestaat uit grootmoeder, moeder en zoontje (8 jaar). Moeder woont met zoontje in bij grootmoeder die ongeneeslijk ziek is, niet meer in staat is alleen te wonen en bij alles geholpen moet worden. Grootmoeder heeft AOW plus een klein pensioentje. Dochter heeft een WAJONG uitkering. Bij elkaar opgeteld is het gezamenlijke inkomen net boven het sociaal minimum, dus geen recht op toeslagen. Geen enkele ruimte voor extraatjes of sparen. Moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Hopen dat er niets kapot gaat. Dit verhaal is geanonimiseerd.

Wat betekent dit voor de jongen

  • Niet mee kunnen doen met klasgenootjes die op diverse sportclubs zitten en allerlei vrijetijdsactiviteiten doen. Via het Jeugdcultuurfonds zit zoontje op een muziekclubje.
  • Verjaardagspartijtjes zijn een ramp. Het kost veel geld om zoiets te organiseren. Norm ligt hoog bij andere kinderen in de klas. Familie spaart het hele jaar hiervoor.
  • Jongen had bijles nodig. Dit is gestopt omdat moeder het niet meer kon betalen. Stichting Leergeld geeft wel pennen, schriften e.d. maar betaalt geen bijles.
  • Schoolzwemmen bestaat niet meer. Zwemlessen zijn erg duur. Moeder zit hierover in. Stichting Jeugdsportfonds zou dit kunnen betalen maar men kan, volgens moeder, óf een beroep doen op cultuurfonds óf op het Sportfonds. Dus het is muziek of zwemmen.
  • Vakanties buitenshuis zijn niet te betalen.

DEEL 3: Naast school helemaal niks leuks

Gezin bestaat uit vader, moeder, dochters van 10 en 12 jaar, die speciaal onderwijs volgen, zoontje van 8 jaar en een baby. Familie heeft vele moeilijke jaren achter de rug. Zij wonen tot tevredenheid in een nieuwbouwwijk in een huurhuis van 3B-Wonen. Financieel was het een zware tijd. Hoewel vader altijd gewerkt heeft, moest men jarenlang een schuldhulpverleningstraject volgen. Ervaringen met de Voedselbank waren niet goed. Gezin heeft niet of nauwelijks een sociaal netwerk waarop men kan terugvallen. Ook in de eigen familie niet. Voor de professionele hulpverlening heeft moeder geen goed woord over. Zij spreekt lovend over de manier waarop in een jaar tijd het Maatjes-project van Humanitas haar weer zelfvertrouwen heeft gegeven zodat zij de regie weer zelf kon oppakken.

Gelukkig gaat het nu ook financieel beter. Vader heeft werk. Toch valt het niet mee de eindjes aan elkaar te knopen. Omdat men net boven het sociaal minimum zit, kan men geen beroep doen op een aantal toeslagen. Het is voor hen een hels karwei om zicht te krijgen op welke regelingen men wel een beroep zou kunnen doen. Dit verhaal is geanonimiseerd.

Wat betekent dit voor de kinderen:

  • Zwemlessen voor zoontje deden een aanslag op het gezinsbudget (de meisjes kunnen door hun stoornis niet deelnemen aan zwemlessen)
  • Ouderbijdragen voor school vormen een probleem.
  • Peuterspeelzaal voor de jongste gaat om financiële reden een probleem vormen.
  • Kinderen nemen niet deel aan allerlei buitenschoolse activiteiten.
  • Op vakantie gaat men niet.

 

DEEL 4: Bijbaantjes om zieke moeder te steunen

Familie bestaat uit moeder en drie kinderen van 16, 14 en 13 jaar. Moeder afkomstig uit Oost-Europa woont 20 jaar in Nederland. Kinderen volgen voortgezet onderwijs. Moeder heeft een zware tijd achter de rug. Vorig jaar zomer overleed haar moeder aan wie zij voorheen veel steun heeft gehad. Kort daarop kreeg zij zelf kanker en moest operatie en behandelingen ondergaan. En juist van de week werd zij op de fiets aangereden. Zij brak haar been. Daarvoor is zij geopereerd. Pogingen via de gemeente om huishoudelijke hulp te krijgen zijn tot nu toe niet gelukt. Moeder heeft een bijstandsuitkering. Zij deed voorheen vrijwilligerswerk bij een zorgorganisatie maar door alle sores vorig jaar kon dit niet meer. Moeder voelt zich eenzaam, komt nergens meer. Gelukkig springen buren af en toe bij voor vervoer en heeft Humanitas een maatje ingezet. Dit verhaal is geanonimiseerd.

Wat betekent dit voor de kinderen:

  • Kinderen hebben gelukkig een bijbaantje. Veel ondersteuning vanuit de diverse fondsen (Sportfonds, Cultuurfonds of Leergeld) is er niet geweest. Alleen de jongste zoon zit via Sportfonds op voetbal.
  • Aanvragen voor school/ouderbijdrage bij Leergeld liepen op niets uit. Moeder heeft het idee dat de eisen steeds strenger zijn geworden.
  • Vooral de reisjes voor school van de kinderen zijn een financiële aanslag op het budget. Moeder spaart dit bij elkaar van de kinderbijslag en kan in termijnen betalen. Moeder hoopt maar dat er niets kapot gaat in huis want er is geen reserve.
  • Moeder wil de kinderen niet te veel belasten met het huishouden. De kinderen moeten hard studeren en hebben daarnaast hun baantje. Daarom zou moeder graag een beetje huishoudelijke hulp hebben.
  • Op vakantie gaat men niet.

DEEL 5: Nare scheiding en dan ook nog geldzorgen.

Vader en moeder leven gescheiden. Twee zoontjes van 9 en 7 jaar. Moeder en zonen leven van een bijstandsuitkering. Moeder is er door de echtscheidingsperikelen lichamelijk en geestelijk niet best aan toe. Kan hierdoor ook niet werken. Moeder vertelt dat zij nu ruim 5 jaar in Lansingerland woont met veel plezier. Zij vindt het fijn dat de kinderen hier kunnen opgroeien in een jonge buurt met veel kinderen. Er is een goed contact met familie, die buiten Lansingerland woont. Financieel is het moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen. Extraatjes voor de kinderen zijn er niet. Was ook moeilijk zoeken naar de voorzieningen die er zijn voor kinderen. De oudste zit nu op zwemles via Jeugdsportfonds. Pas via de vrijwilligster van Humanitas hoorde moeder vorig jaar van die mogelijkheid. Moeder had dit graag eerder via de gemeente willen horen. Voor de jongste wacht zij nu ook tot die naar zwemles kan. Een andere activiteit zit er daarnaast niet in. Zwemlessen vindt moeder het allerbelangrijkst. Met de gemeente is er nauwelijks contact. Zij heeft wel een vast contactpersoon maar informatie over de verschillende voorzieningen heeft zij nooit gekregen. Zij is met het maatje van Humanitas op zoek gegaan en inmiddels is zij bekend met de bibliotheek, met speeltuin de Kievit en stichting Leergeld. Zij gaat proberen via dat fonds een fiets en laptop aan te vragen. Dit verhaal is geanonimiseerd.

Wat betekent dit voor de kinderen:

  • Naast zwemlessen is er geen ruimte voor andere activiteiten die geld kosten.
  • Verjaardagsfeestjes voor de kinderen zijn een probleem.
  • Kinderen zitten op een school zonder continu lesprogramma. Moeder moet voor iedere overblijfdag geld betalen. Dat hakt erin.
  • Kinderen voelen de spanning in het gezin. Geen financiële ruimte om er eens uit te gaan.

DEEL 6: Wat waren de top 3-problemen die wij tegenkwamen?

  1. Minimabeleid is door de gemeente uitbesteed aan fondsen (Jeugdsportfonds, Jeugdcultuurfonds, stichting Leergeld). Gemeente kan dus niet sturen en er is geen maatwerk meer. Gezinnen die net boven het sociaal minimum zitten, zien hun aanvraag vaak niet gehonoreerd. Bovendien veranderen de fondsen van tijd tot tijd hun criteria. Ouders hebben moeite om uit te vinden waarvoor hun kind al dan niet in aanmerking komt. Er is niet een gezamenlijk aanspreekpunt en geen hulp bij het aanvragen.
  2. Kinderen kunnen volgens de eigen verhalen maar gebruik maken van één voorziening, dus óf sport óf cultuur (bv. muziek/dans of zwemles). Gemeente heeft armoede onder kinderen niet in beeld door uitbesteding en versnippering van voorzieningen. Zwemlessen drukken zwaar op het gezinsbudget. Toch een noodzakelijk iets. Zwemlessen zouden weer opgenomen moeten kunnen worden in het reguliere schoolprogramma als gemeentelijke voorziening.
  3. Opgroeien in armoede betekent voor kinderen:
  • Niet mee kunnen doen met activiteiten die voor klasgenootjes wel beschikbaar zijn (meerdere sporten, uitjes met het gezin);
  • Niet op vakantie kunnen gaan;
  • Problemen met geld voor schoolreisjes;
  • Geen geld voor bijles indien nodig;
  • -Geen verjaardagsfeestjes kunnen geven;
  • -Geen nieuwe kleding krijgen;
  • Soms eten van de Voedselbank;

DEEL 7: Wat gaat de PvdA hier de komende vier jaar aan doen?

Uit: PvdA verkiezingsprogramma: “Geen arme kinderen meer in Lansingerland” (pgn. 19-23)

Wat gaan wij er aan doen?

PvdA gaat er voor zorgen dat alle 800 arme kinderen in Lansingerland bereikt worden via de speciale financiële ondersteuningsprogramma’s. Bij groei van de bevolking zullen we monitoren of er meer arme kinderen komen. Onderzocht zal worden of de bestaande ondersteuningsprogramma’s uitgebreid moeten worden. PvdA accepteert niet dat kinderen in Lansingerland geen eerlijke kans krijgen op een zorgeloos kind-zijn en een goede toekomst. De jaarlijkse Armoede-monitor is van groot belang.

En verder? • Wij zetten hoog in op de komst van gesubsidieerde arbeid, goede scholing op maat, sluitende en snelle programma’s voor schuldhulpverlening, betere programma’s voor ZZP’ers en kleine zelfstandigen in financiële nood en, bovenal, een betrokken & solidaire dienstverlening waarin formele regels ondergeschikt zijn aan het oplossen van de noden van onze inwoners. • Lansingerland moet tot de top 5 gaan horen van Nederlandse gemeenten als het gaat om een perfect armoede en minimabeleid, goede en solidaire dienstverlening en, vooral, het bieden van kansen aan mensen door betaald werk. PvdA wil veel meer aandacht voor scholing & werk voor mensen met een (GGZ) beperking. • PvdA wil mee gaan doen aan landelijke experimenten die in het teken staan van minder knellende en betuttelende regelgeving in het kader van de Participatiewet. • Het huidige armoede en minimabeleid moet verruimd worden tot 130% van het sociaal minimum.

GEDEPUTEERDE STATEN REAGEERT OP VRAGEN PVDA ZH OVER FIETSOVERSTEEK N209 BLEISWIJK

Momenteel kent de N209 tussen Bleiswijk en Bergschenhoek slechts één fietstunnel. Die verbindt de Bergweg Noord en de Bergweg Zuid, vlakbij de Boterdorpseweg/N472. Bleiswijk kent helemaal geen fietstunnel. De oversteek in Bleiswijk bij de Hoekeindseweg wordt dagelijks door heel veel kinderen gebruikt. Zij gaan van en naar scholen voor voortgezet onderwijs in Bleiswijk zelf of naar scholen in Bergschenhoek en Berkel en Rodenrijs. Ook leidt deze kruising naar het toeristisch zeer drukke Rottemerengebied.

Lansingerland is één van de jongste gemeenten van Nederland. In feite doorsnijdt de N209 de snelgroeiende gemeente Lansingerland. Wat ooit drie kleine kernen waren is nu een aaneengesloten woon- en werkgebied geworden met een zeer intensief verkeer tussen de drie kernen. De N209 is een zeer drukke Provincialeweg. Met de komst van de A16-Rotterdam rond 2022 is te verwachten dat de drukte op deze weg, die aansluiting gaat geven op deze nieuwe snelweg, alleen maar zal gaan toenemen.

De verkeerssituatie rond de N209 is nog heel ouderwets. Weliswaar zijn er verkeerslichten bij de fietsoversteek N209/Hoekeindseweg maar schoolkinderen fietsen vaak in groepen. De laatsten in de groep halen soms het groene licht niet meer en fietsen dan door oranje of zelfs rood. Een fietstunnel op deze plek is dan ook zeer gewenst. PvdA Statenlid Metin Celik stelde in overleg met ons hierover de volgende vragen.

  1. Kent GS de gelijkvloerse oversteek voor fietsers bij de kruising N209/Hoekeindseweg in Bleiswijk?

Antwoord d.d. 20 maart: Ja, dit met verkeerslichten geregelde kruispunt is in beheer bij de provincie.

  1. Onderschrijft GS de noodzaak om ook op deze locatie een fietstunnel aan te leggen? 3. Zo ja, welke concrete stappen inclusief tijdsplanning zullen er daartoe worden ondernomen?

Antwoord d.d. 20 maart: Op dit punt steken inderdaad veel fietsers over, waaronder groepen scholieren. De oversteek maakt deel uit van een hoofdfietsroute uit van het Fietsplan ‘Samen verder fietsen’ 2016-2025. Op het kruispunt zijn aanvullende veiligheidsmaatregelen genomen zoals drempels voor het kruispunt en het instellen van 50 km/h. Daarnaast zijn voorzieningen getroffen voor het detecteren van fietsers. Naast de lussen voor de stopstreep van het fietslicht liggen namelijk ook lussen verder voor het kruispunt op het fietspad. Op deze manier wordt bij het detecteren van meerdere fietsers extra groen gegeven. Wel zijn de mogelijkheden hiervan beperkt, aangezien de verkeerslichtenregeling met name in de spitsen al een maximale cyclustijd kent door de hoeveelheid verkeer die verwerkt moet worden. Tevens zijn bij de fietsoversteek wachttijdvoorspellers toegepast om roodlichtnegatie te voorkomen. Op basis van data uit de verkeerslichtencentrale hebben wij het beeld dat het door rood rijden om de N209 over te steken in de spitsen zeer beperkt voorkomt. In de inventarisatie van Fietsknelpunten die is gehouden voor de Uitvoeringsagenda Samen verder Fietsen 2016-2025 is deze locatie niet als knelpunt aangedragen; ook nadien overigens niet.

Gezien het belang van de fietsverbinding N209-Hoekeindseweg voor scholieren en recreatief verkeer kan Gedeputeerde Staten zich voorstellen dat een fietstunnel gewenst is. Daarom hebben Gedeputeerde Staten besloten om in het voorjaar 2018 een verkenning te starten naar de noodzaak, mogelijkheden, haalbaarheid en draagvlak voor een veilige fietsverbinding. Hierbij zal de gemeente Lansingerland worden betrokken. Wel bestaat het beeld dat ter plaatse van het kruispunt N209Hoekeindseweg een sociaal veilige fietstunnel moeilijk inpasbaar zal zijn vanwege onder meer aanwezige parallelwegen, andere wegen, bebouwing en watergangen. Op basis van de uitkomsten van deze verkenning kan een mogelijke fietstunnel worden geprioriteerd volgens het afwegingskader Fiets dat Gedeputeerde Staten als onderdeel van het Fietsplan in februari 2016 hebben vastgesteld. Afhankelijk van de uitkomst van deze prioritering kan een voorstel worden gedaan om de uitvoering van de tunnel op te nemen in de Uitvoeringsagenda Samen verder Fietsen.

Onze fractie is blij met het constructieve antwoord van Gedeputeerde Staten. Dit college biedt een keurige opening voor een verbetering van de fietsoversteek. Heel anders dan de botte afwijzing die het college van Lansingerland deed toen wij vragen stelden over een mogelijke fietstunnel bij de Oudelandselaan-Klapwijkseweg. Misschien dat het nu demissionaire college van Lansingerland eens te biecht kan gaan in het Provinciehuis in De Haag. Wordt zeker vervolgd!

TOT SLOT

Onze agenda. Maandag 26 maart om 20 uur is er een Algemene Ledenvergadering van de PvdA Lansingerland waarin de leden de jaarstukken 2017 vaststellen en een terugblik en een vooruitblik doen. Wat bracht de campagne ons en wat ligt er politiek voor de komende jaren in het verschiet. Verder is het de week dat de leden van het grote PvdA campagneteam een beetje mogen bijkomen van een lange campagne die in november 2017 begon. Dinsdagavond wordt afscheid genomen van de oude raad en donderdagavond wordt de nieuwe raad geïnstalleerd.

Wat deden we in dezelfde periode in 2014? Zie: https://lansingerland.pvda.nl/nieuws/pvda-fractie-aan-het-werk-periode-17-21-maart-2014/ Het was toen de week waarin wij het volgende concludeerden: “Wij hoopten op 5 zetels bij de gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen woensdag en het werden er twee. Nipt misten wij een restzetel die het aantal PvdA raadsleden op de vertrouwde drie zou houden. Natuurlijk is onze teleurstelling groot. Wij voerden enthousiast campagne, konden trots laten zien wat wij de afgelopen vier jaar met zijn allen hebben bereikt en presenteerden en hadden een perfecte kandidatenlijst. Klaar voor de grote bestuurlijke uitdagingen waar Lansingerland voor staat. Waarom wij geen 4 of 5 zetels haalden maar slechts 2 laat zich gemakkelijk raden. Het landelijke politieke klimaat voor VVD & PvdA is guur. Electoraal loont het blijkbaar niet om als grote politieke partijen in tijden van zware crisis je nek uit te steken en samen te gaan werken aan economisch herstel. Dat gaat beslist lukken maar het kost heel veel pijn. Die pijn vertaalt zich via de ongeruste kiezer, zeker als het om verkiezingen gaat die in de beleving van de kiezer niet om het ‘echie’ gaan. Dat weet je als lokale politicus. De relatie tussen prestatie en resultaat is ver te zoeken. Het is all in the game. Jammer maar realiteit. Feit is dat wij bij de verdeling van de restzetels net geen 3 zetels haalden. Wij kwamen ongeveer 100 stemmen tekort”. Dat was precies vier jaar geleden. De geschiedenis herhaalde zich jammer genoeg!

Citaat van de week. Het citaat van deze week komt uit de Voetnoot in de Volkskrant van Arnon Grunberg d.d. 20 maart. Het is kort maar hevig: “Extreem-rechts vernietigt uiteindelijk altijd wat het beweert te beschermen: het eigen land”.

Tot de volgende week voor weekverslag 12 van 2018, het laatste weekverslag onder eindredactie van Gerard Bovens!

Fractie PvdA Lansingerland, 23 maart 2018