Dit is al weer nummer 472 in de reeks van onze weekverslagen. In deze week waren er twee avonden introductie voor nieuwe en oude (duo)raadsleden op een aantal grote dossiers, waaronder de grondexploitaties en het sociaal domein. We delen in ons weekbericht twee relevante zaken voor Lansingerland die samenhangen met landelijke berichten: gevaarlijke provinciale wegen en jonggehandicapten zonder werk. We sluiten af met het prachtige afscheidsinterview dat Freek Zijlstra van De Heraut met Gerard Bovens hield. En wat nieuws over de coalitievorming.
‘N209 IS EEN ZORGENWEG’
“De N209 is een zorgenweg”, berichtte het AD Rotterdam afgelopen woensdag 25 april. De krant meldt dat er op deze weg in vier jaar tijd vijf doden vielen. Vooral het traject tussen Bergschenhoek en Bleiswijk geldt als erg gevaarlijk. Bij een onderzoek van de ANWB in 2014 plaatsten de leden de N209 in de top 3 van gevaarlijkste provinciale wegen in Zuid-Holland. Het Kabinet maakte deze week bekend dat het 50 miljoen wil gaan uittrekken om de verkeersveiligheid op provinciale wegen te gaan verbeteren. Het ligt voor de hand dat er snel ook extra geld zal worden uitgetrokken om de N209 veiliger te gaan maken. Dit geldt niet alleen de veiligheid voor het autoverkeer maar ook die van de vele fietsers die deze weg moeten oversteken. Zie hierover ons weekbericht van 3 weken geleden: https://lansingerland.pvda.nl/nieuws/weekbericht-pvda-fractie-lansingerland-31-maart-t-m-6-april-2018/
Van wethouder Simon Fortuyn mag verwacht worden dat hij, samen met de verantwoordelijk Gedeputeerde Floor Vermeulen, onmiddellijk in contact treedt met de minister van I&W om een beroep te doen op deze extra gelden. Een snelle verbetering van de N209 is des te meer nodig omdat, na het gereed komen van de A16-Rotterdam, de drukte op deze weg nog groter zal gaan worden. Bovendien zal het aantal inwoners en de economische activiteiten in de hele regio die de N209 doorkruist, blijven groeien. Dit vraagt om een ingrijpend en integraal debat over hoe de toekomst van deze weg er qua capaciteit, verkeersveiligheid en geluidshinder uit moet gaan zien. De huidige aanpak van wethouder Fortuyn valt te kenschetsen als “pappen en nathouden, zonder concreet resultaat”.
Dorpse rust in Bleiswijk
HOE HOUDEN WE ONZE JONGGEHANDICAPTEN IN BEELD?
Het aantal laagbegaafde en gehandicapte jongeren dat zonder uitkering thuis zit stijgt snel, berichtte de Volkskrant op 24 april. Het lukt hen niet aan werk te komen. De uitkering voor jonggehandicapten, de Wajong, bestaat voor hen vaak niet meer. Gemeenten die nu verantwoordelijk zijn, slagen er nauwelijks in hen aan betaald werk te helpen. Dit bericht komt voor de PvdA-fractie niet als een verrassing. De Wajong is er nu alleen nog voor jongeren die absoluut niet kunnen werken. Ook niet in deeltijd of met aanpassingen. Alle jongeren die over een restcapaciteit beschikken, moeten aan het werk. Lukt dit niet (en dit geldt helaas nog steeds voor een zeer groot deel van deze jongeren), dat rest alleen het loket van de sociale dienst. Een zelfstandige bijstandsuitkering zit er tot je 27ste echter niet in en bovendien wonen deze jongeren vaak nog bij hun ouders thuis. Veel jongeren melden zich niet omdat een uitkering er niet in zit. Zo raken deze jongeren buiten beeld van de gemeente die de wettelijke opdracht heeft om ook deze jongeren te helpen om werk te vinden.
De PvdA-fractie maakt zich al lange tijd zorgen over de kansen op de arbeidsmarkt van deze kwetsbare groep Lansingerlandse jongeren. Wij zijn heel benieuwd of en in welke mate het door de Volkskrant gesignaleerde probleem ook in Lansingerland bestaat. Hoeveel jongeren van 18 jaar en ouder met een beperking die nu buiten de Wajong vallen en die geen onderwijs meer volgen, telt Lansingerland precies en met hoeveel van hen werkt de gemeente aan het vinden van werk? De PvdA-fractie komt hier binnenkort zeker op terug in de raadscommissie Samenleving en wil daarom graag in contact treden met jongeren en hun ouders die deze problemen aan den lijve ondervinden. Neem dus s.v.p. contact met ons op. Wij hebben uw verhalen en ervaringen nodig!
De bibliotheek in de Snip in Bleiswijk. Straks in ’t Web
Gerard tijdens ‘foto-shoot’ in 2016 met fotograaf Leo Huizinga
AFSCHEIDSINTERVIEW MET GERARD BOVENS:
“Lansingerland is geworden wat ik ervan verwachtte”
De Heraut publiceerde deze week een afscheidsinterview met Gerard Bovens. Het verhaal werd opgetekend door politiek verslaggever Freek J. Zijlstra. Voor de lezers van het weekbericht die niet kunnen beschikken over de Heraut volgt hier het vraaggesprek.
De PvdA-fractie werd de afgelopen elf jaar geleid door Gerard Bovens. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen stelde hij zich niet meer herkiesbaar en droeg het stokje over aan Petra Verhoef. Wie is de mens Bovens achter de partijman? We hadden een gesprek met hem over zijn werk in en voor de samenleving en hoe hij in de politiek verzeild raakte.
Gerard Bovens (1949) studeerde in 1972 af aan de Nederlandse Economische Hogeschool (NEH) in Rotterdam, de voorloper van de Erasmus Universiteit. Bovens: “Dat was nog een brede opleiding, waarin een jurist naast de wetskennis inzicht in het maatschappelijk veld moest verwerven, geschoold werd in de economie en psychologie van de mens en criminologie een hoofdvak was.”
Hij leerde tijdens de studie Marijke kennen, waarmee hij nog steeds samen is. Bovens maakte als voorzitter de oprichting van de Rechtswinkel in Rotterdam in 1970 mee. Hier kon de onbemiddelde inwoner terecht voor juridisch advies of bijstand. Studenten en vrijwilligers runden de tent geheel belangeloos en deden daar een schat aan ervaring op.
Waar maakte je uiteindelijk je werk van?
Bovens: “Die beginjaren ’70 was een tijd van aanpakken en maatschappelijke verantwoordelijkheid dragen. Ik schreef mee aan het zwartboek over de sociale dienst van Rotterdam en was 23 jaar toen ik aangesteld werd als chef van de afdeling werkloosheidsuitkeringen in Leiden.”
Bovens kon direct aan de bak omdat door massaontslagen in de industrie het aantal uitkeringsgerechtigden explosief steeg. Dat vroeg om een proactieve aanpak (hoewel ze die term toen nog niet kenden) en zo werden Bovens en zijn medewerkers kwartiermakers die banen moesten creëren en daarvoor letterlijk en figuurlijk de ruimte kregen. “We zaten toen ook al in een decentralisatiegolf, waarbij de Rijksoverheid de eerstelijnszorg voor mensen met een uitkering op het bordje van de gemeenten legde.”
Bovens was inmiddels adjunct directeur geworden en werd uiteindelijk directeur van de afdeling Welzijn op het Stadhuis in Leiden, waarbij hij verantwoordelijk was voor het hele sociale domein. Vanaf toen raakte hij ook meer politiek betrokken. Hij pionierde met het opknappen van leegstaande oude fabrieken zodat kansrijke bedrijven er kleinschalig konden starten.
En toen was je werk klaar?
Bovens: “Vanaf 1985 was een omslag in denken waarneembaar. De sociale dienst in Leiden werd een voortrekker in maatschappelijke voorzieningen zoals de bestrijding van armoede, er kwam op grote schaal stadsvernieuwing en wetenschappelijke instituten en ambachtslieden vonden elkaar bij de oprichting van snel groeiende bedrijven. Dat was ook de tijd dat de eerste grote stroom vluchtelingen in Nederland opgevangen werden; eerst uit Vietnam en later uit het voormalige Joegoslavië. We organiseerden toen de succesvolle publiekscampagne “Leiden Stad van Vluchtelingen”.
Gerard Bovens verkaste nog een keer en werd ruim 10 jaar directeur van de sociale werkvoorziening voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. “Mijn insteek is dat bijna iedereen een zekere productie heeft en dus, rekening houdend met de beperking, altijd actief in het arbeidsproces betrokken moet kunnen worden. Het is dan de kunst om de relatief hoge organisatiekosten omlaag te brengen en de opbrengst van het productieproces groter te maken. Dus moet je zoeken naar gebieden waar dat mogelijk is, zoals de catering, detacheringen en het onderhoud van de openbaar groenvoorziening. Het gaat er vooral om dat de werknemers uit de beschutte werkplaatsen trots zijn op hun baan en daardoor zo goed mogelijk presteren.” “Het was een heel innovatieve aanpak. Ik heb er een fantastische tijd gehad!”
Hoe kwam je in de plaatselijke PvdA-politiek terecht?
“We werden in 2001 gevraagd ons beschikbaar te stellen voor de lijst van Berkel & Rodenrijs. Mijn vrouw Marijke is daar toen ingestapt. Ik hielp een handje mee en toen er sprake was van een herindeling, waarbij de drie dorpskernen werden samengevoegd, heb ik me in november 2006 beschikbaar gesteld als lijsttrekker. Dat was een intensieve periode, voor mij het begin van iets heel anders. We kwamen met vijf zetels in de raad. Ik heb meegeschreven aan het coalitieakkoord, en daarbij was het belangrijk de eigen identiteit van de drie dorpskernen te behouden. Tradities zijn belangrijk, maar daar moet je niet in blijven hangen.”
Wat verdient meer aandacht?
“We moeten mee met de ontwikkelingen in de Metropoolregio, en we moeten vooral niet achterblijven met bouwen. Kijk naar Zuidplas; daar worden de komende jaren 10.000 woningen gebouwd. Maar ook aan de andere kant, Delft en Zoetermeer, wordt langs de spoorlijn nog flink bijgebouwd. Als alles nu vlotjes verloopt, zijn wij in 2023 in Lansingerland zo’n beetje uitgebouwd. Dan wonen hier straks 70.000 mensen. Dan wordt het tijd dat we onze goede economische ligging gaan uitbuiten. Te verwachten is dat Lansingerland zal blijven groeien”.
Wat zijn je diepte- en hoogtepunt van de afgelopen jaren?
Gerard Bovens: “Het vertrek van wethouder Jan den Uil in november 2012 was het absolute dieptepunt. Hij zou zich schuldig gemaakt hebben aan belangenverstrengeling en ambtelijke corruptie, maar daarvoor heeft het Openbaar Ministerie helemaal geen bewijzen gevonden. Ik vond de conclusies van het ingestelde onderzoek toen ver onder de maat. De gemeenteraad liet Jan echter vallen; men heeft, vind ik, geen bestuurlijke moed en loyaliteit getoond”.
Hoogtepunt voor mij is dat Lansingerland geworden is wat ik ervan verwachtte. Ik wil daarbij de slagvaardigheid van wethouder Marc van Dijk (VVD) noemen, die in de bouwcrisis van 2013-2014 een blauwdruk voor de begroting maakte waarop Albert Abee (CDA) kon voortborduren. Het getuigde vooral van visie en moed om al nieuwe scholen te bouwen waar woonwijken nog in ontwikkeling zijn. Het lange termijn denken begint vandaag en daar heb je een goed ambtenarenapparaat voor nodig. Daar moet de komende jaren goed in geïnvesteerd worden en dan zal een goed ingewerkte PvdA-fractie doorgaan met het agenderen van onderwerpen die in de samenleving spelen. Dat is onze kracht!”
Tot slot: op donderdag 26 april kwam er een verlossend persbericht van formateur Paans dat – na een extra informatieronde – Leefbaar3B en VVD samen een voorstel op hoofdlijnen zullen schrijven voor een coalitieprogramma. Half mei zullen ze dit aan de andere politieke partijen presenteren. Als een partij zich voldoende herkent kan worden aangehaakt, eventueel met een voorstel voor een beoogde wethouder. Ook onze fractieleider steunde deze aanpak, maar onze fractie vindt het wel bijzonder jammer dat er onnodig veel tijd is verloren. Wat ons betreft wordt er in alle openheid gesproken over wie er wil aanhaken en hoe uiteindelijk de beslissing voor de winnende combinatie wordt gemaakt. Maar daarover meer na het meireces. In de week van 14 mei is het weer commissieweek. Geniet van het voorjaar!
Aflevering 472 sinds januari 2007
Mooie rode boom in Bleiswijk
Hopelijk snel een jofel raamwerk voor coalitieakkoord
